Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

Onze Quinto is overleden aan FIP

  • Ilja (webmaster)

    Hallo,

    Nog altijd even vriendelijk zoals ik merk en nog altijd blij om mij ergens ongelijk in te kunnen geven. Ik wil je vriendelijk verzoeken mij de wetenschappelijke bewijzen te sturen die aangeven dat HCM besmettelijk is. Ook ben ik nog steeds op zoek naar wetenschappelijke bewijzen, buiten het onderzoek van Kittleson om, die aantonen dat HCM meer bij Britten en Maine Coons voorkomen dan bij andere rassen. Dat zijn de verhalen die gaan, maar ik wil het nu wel eens op papier zien!

    Je hebt me niet helemaal goed begrepen, want ‘volgende week’ had je moeten opvatten als ‘bij wijze van spreke’. Het is het citaat van iemand die erg veel scans doet en mij meerdere malen heeft verteld: “de scan zegt iets over de conditie op dat moment, maar garandeert niets voor de toekomst.” En dat dus zeker in negatieve zin. Natuurlijk is positief positief. Hoewel een positieve uitslag nog niet eens iets kan zeggen over de levensverwachting van de kat. Negatief is niet per se voor het hele leven negatief!

    Je lijkt me er overigens van te beschuldigen dat ik mijn katten niet zou testen. Ik wil je vragen dat soort opmerkinge voortaan achterwege te laten. Je weet via meerdere mailinglijsten heel goed dat mijn katten getest zijn.

    Ik wil je dus bij deze vragen geen kritiek meer te leveren op anderen n.a.v. een mailtje. Je kunt echt niet zo maar stellen dat een radioloog zijn werk niet goed gedaan heeft, of dat een fokker aan struisvogelpolitiek doet. Als webmaster accepteer ik dit soort beschuldigingen, aan wiens adres dan ook, niet.

  • Ilja (webmaster)

    Maaike, jij begrijp wat ik bedoel!

  • Ilja (webmaster)

    Nogmaal, lees dan ‘volgende week bij wijze van spreken’. Gggggg.

    Hieronder een artikel dat onlangs op Nederkat is verschenen:

    Gezien de vragen die er over HCM zijn het volgende:

    Gezien de vragen die er over HCM zijn het volgende:

    | HCM, to test or not to test ;-)

    |

    | Over het nut van het testen op HCM bestaat nogal wat

    | verwarring daarom nu het volgende.

    |

    | Enige jaren geleden heeft het OP een themamiddag

    | georganiseerd rond HCM. Helaas waren daar slechts 50

    | personen bij aanwezig (van de 2500 die hadden kunnen

    komen).

    | Niet de moeite waard, dames en heren fokkers?

    |

    | Dr Stokhof vertelde in zijn voordracht dat het bijzonder

    | moeilijk was om de diagnose HCM te stellen omdat er

    diverse

    | andere hartaandoeningen zijn (al dan niet erfelijk) die

    | soortgelijke symptomen kunnen geven.

    |

    | Dr Voorhout (radioloog) liet zien hoe moeilijk het is om

    de

    | gegevens die hij via de scan, hartfilmpjes e.d. had

    | verkregen juist te interpreteren. Degene die op die

    | themamiddag aanwezig waren zullen het zich ongetwijfeld

    nog

    | kunnen herinneren.

    |

    | In de discussie op deze lijst, is ook de naam dr

    Kittleson

    | gevallen. Deze man heeft HCM onderzoek (bij een gering

    | aantal katten) gedaan en daar diverse conclusies uit

    | getrokken en uitspraken over gedaan. Zo beweerde hij

    | aanvankelijk dat HCM in homozygote vorm niet voorkwam

    omdat

    | deze kittens al in de baarmoeder overleden. Dit bleek

    | onjuist. Ook andere beweringen bleken niet helemaal te

    | kloppen. Voorts heeft ook Kittleson toe moeten geven dat

    de

    | diagnose HCM erg moeilijk te stellen is, en dat men zelfs

    | bij autopsie er niet altijd zeker van kan zijn dat het

    | inderdaad HCM is.

    |

    | In het afgelopen voorjaar was er een middag georganiseerd

    | door de GWcie van Felikat waar radioloog Warmerdam en

    | dierenarts E.van Dijk ook betoogden dat het testen op HCM,

    | zoals het nu wordt gedaan, geen zin heeft. De garantie is

    | inderdaad tot aan de deur. Zo kan het gebeuren dat je je

    kat

    | op HCM laat testen (uitslag: *negatief*) en 4 weken later

    | ligt het beestje dood (ja, zo snel kan het gaan).

    |

    | Hoe vererft HCM?

    | Aanvankelijk beweerde Kittleson dat het een enkelvoudige

    | dominante vererving betrof. Dat bleek toch iets anders te

    | liggen. Zo bleek er ook een groep katten te zijn waarbij

    de

    | vererving van HCM waarschijnlijk recessief was. En ook die

    | zgn dominante vererving bleek slechts een deel van het

    | plaatje te zijn. Er spelen namelijk ook nog andere genen

    een

    | rol: de modificerende genen. Deze laatste genen bepalen

    *hoe

    | erg* de aandoening uiteindelijk is. Zo kan er dus een kat

    | zijn met HCM die zelf nooit en te nimmer symptomen zal

    | vertonen, als je die kat laat scannen dan zal de uitslag

    *op

    | dit moment HCM vrij* zijn. Die kat kan rustig 18 jaar oud

    | worden en de kinderen, kleinkinderen etc. van diezelfde

    kat

    | kunnen als vliegen sneuvelen aan HCM.

    |

    | Is preventief screenen op HCM zoals het nu al jaren wordt

    | gedaan zinvol?

    |

    | NEE!

    |

    | Waarom niet?

    |

    | 1) er zijn andere hartaandoeningen die dezelfde symptomen

    | geven

    | 2) diagnose is moeilijk met zekerheid te stellen (denk

    maar

    | eens na waarom er in Nederland zoveel radiologen zijn die

    | niet zomaar willen testen op HCM en bijvoorbeeld wel op

    PKD)

    | 3) indien negatief: garantie tot de deur

    | 4) indien positief: prognose slecht (meestal leeft de kat

    | nog enkele maanden, soms iets meer) en is slechts een

    | druppel op de gloeiende plaat qua preventie

    | 5) is het de dominante of de recessief verervende vorm?

    | M.a.w. wat is het praktische nut? Welke nakomelingen en

    | andere verwanten kastreer je? Welke niet?

    | 6) er wordt slechts een zeer beperkt aantal dieren op HCM

    | getest

    |

    | Voordelen van testen op HCM:

    | 1) af en toe wordt er een kat gevonden die het aan

    zijn/haar

    | hart heeft en die men dan voor de fok uitschakelt. De al

    | eerder genoemde spreekwoordelijk druppel op de gloeiende

    | plaat.

    |

    | Nadelen van het testen op HCM:

    |

    | 1) Fokkers denken dat het testen _zekerheid_ bied indien

    | uitslag negatief. Dat is onjuist. Zo kan het gebeuren dat

    je

    | dezelfde kat een week later weer laat testen en dan is de

    | uitslag plotseling HCM positief OEPS! Het geeft dus een

    | misleidende *zekerheid*.

    | 2) het werkt sigmatiserend. Veel fokkers die op HCM testen

    | roepen dat *zij zo verantwoord bezig zijn = men is een

    | _goede_ fokker* en dat iemand die niet test op HCM

    *verkeerd

    | bezig is = men is een _slechte_ fokker*. Ook dat is

    onjuist.

    | Er zijn nl veel belangrijker criteria waaraan men moet

    | voldoen wil men een *goede fokker* zijn.

    | 3) de bereidheid om in de toekomst te willen testen neemt

    | af. Diverse fokkers testen jarenlang braaf hun ouderdieren

    | op HCM en vervolgens gaan er toch nakomelingen dood aan

    HCM.

    | Hoe kan dat? Die test was toch *zo betrouwbaar*?

    | Mocht er in de toekomst een andere, en betere test

    | ontwikkeld worden, hoeveel fokkers zijn er dan nog bereid

    om

    | die uit te voeren? *Jaja, het zal allemaal wel, van de

    | vorige test zeiden ze ook dat ie betrouwbaar was etc.*.

    |

    | Welke dieren worden er op HCM getest?

    | Antwoord: de (potenciele) fokdieren. Slechts ± 5 % van

    alle

    | gefokte raskatten wordt voor de fok ingezet. Van die 95 %

    | die niet aan de fok meedoet, daar wordt meestal niemand

    van

    | getest (tenzij de kat symptomen vertoont, hoewel die er

    bij

    | HCM vaak niet zijn; het beestje ligt *zomaar* dood en een

    | autopsie laten verrichten? Hoe vaak gebeurt dat? Bij

    | fokdieren gebeurt dat slechts mondjesmaat en bij niet

    | fokdieren???).

    |

    | Van de dominant verervende vorm van HCM is de expressie

    | variabel door de modificerende genen. Zo kan in een nestje

    | 50% van de kittens HCM hebben maar bijvoorbeeld slechts

    bij

    | 1 kitten aantoonbaar na verloop van tijd. Laat dit kitten

    nu

    | als liefhebbertje verkocht worden en achter de geraniums

    | verdwijnen. Laat nu het broertje ook HCM hebben maar niet

    | aantoonbaar. Met hem wordt lustig gefokt en hij maakt vele

    | kinderen en………… Maak het verhaal verder zelf af en

    | kleur de plaatjes.

    |

    | Waarom test men toch op HCM?

    | 1) HCM is dodelijk. Een beetje fokker die zijn katten lief

    | heeft wil daar graag iets aan doen want HCM is *niet

    leuk*.

    | Het is moeilijk om *machteloos* toe te kijken

    (Grrrrrrrrrr).

    | 2) Men wil de frequentie van HCM in de raspopulatie doen

    | afnemen.

    |

    | Uit het voorafgaande is gebleken dat het preventief

    screenen

    | op HCM zoals het de laatste jaren wordt gedaan, niet

    werkt.

    | Zijn er dan manieren te bedenken waarmee het wel werkt? Ja

    | zeker, maar dan gaan we ons begeven op het gebied van de

    | populatie genetica en daar struikelen we direct over de

    | eerste hindernis. Hoeveel fokkers weten iets van populatie

    | genetica? Antwoord: bitter weinig en *wat de boer niet

    | kent……..* De volgende hindernis: de financien. Voor

    een

    | goed onderzoek is geld nodig. Het OP heeft reeds enige

    tijd

    | geleden een gezondheids en welzijnsfonds opgericht maar

    het

    | geld stroomt bepaald niet binnen :-((

    | En dan is er nog een hindernis: de mentaliteit van de

    | gemiddelde fokker (altijd weer dat beschuldigende

    vingertje

    | richting een ander) staat een goede samenwerking in de

    weg.

    |

    | Het kan zijn dat u inmiddels wanhopig bent geworden:

    *kunnen

    | we er dan echt helemaal niets aan doen???*

    | Jawel, het _kan_ wel. Zo heeft een grote groep

    hondenfokkers

    | in Zweden de handen ineengeslagen en heeft men de

    incidentie

    | van HD (heup dysplasie) binnen een aantal generaties

    | dramatisch doen afnemen. Het kan dus wel

    maar…………..

    | dan moeten we wel willen. En, wilt u????

    |

    | Hoe we in Nederland het een en ander in goede banen zouden

    | kunnen leiden kunt u o.a. lezen in

    | Felikat Magazine nr 4 die binnenkort verschijnt met het

    | artikel *Houden van katten*.

    | Bent u geen lid van Felikat en wilt u toch het blad

    | ontvangen, neem dan een abonnement: mw A.v.d. Zande 020

    | 6366234 of rmc.kitteninfo@hetnet.nl Voorts zijn er

    plannen

    | om begin volgend jaar te starten met een cursus

    | populatiegenetica. T.z.t. zult u daar meer over lezen.

    |

    | Ik ga even mijn katten aaien,

    |

    | Yolanda

  • henny

    Ik hoop dat je met besmettelijk, erfelijk bedoelt.

    Hierbij een artikel van Anneke Leipoldt die onderzoek doet naar erfelijke afwijkingen bij dieren op de universiteit in Leiden.

    HARTPROBLEMEN BIJ BRITS KORTHAAR KATTEN.

    Drs. A.L. Leipoldt

    Instituut voor Evolutionaire en Ecologische wetenschappen,

    Leiden

    INLEIDING

    Het hart is een vrij complex orgaan met een zeer vitale functie: het is de motor van het lichaam dat zorgt voor de circulatie van het bloed en dus voor transport van (o.a.) energie, afvalstoffen, producten van endocriene klieren en natuurlijk van zuurstof. Al heel vroeg in het embryonale stadium wordt het hart aangelegd. Daar kan van alles mee mis gaan en allerhande afwijkingen zijn ook voor katten beschreven, aangeboren, al dan niet erfelijk. Vaak wordt een kitten met een aangeboren hartafwijking niet volwassen. Het meest voorkomende hartprobleem bij katten lijkt echter cardiomyopathie te zijn: letterlijk ziekte van de hartspier. Hier is het hart wel normaal in aanleg, maar de structuur en dikte van de hartwand zijn niet in orde. Men maakt onderscheid tussen drie vormen: de restrictieve vorm (die zeldzaam is), DCM, gedilateerde cardiomyopathie en HCM, hypertrofische cardiomyopathie. DCM kan veroorzaakt worden door een voedingsfout: taurinegebrek en kwam vroeger vaker voor dan nu, toen de essentiële rol van taurine nog niet bekend was. Tegenwoordig wordt aan fabrieksvoer vaak taurine toegevoegd terwijl ook vers vlees (m.n. orgaanvlees) taurine bevat. Dit wil overigens niet zeggen, dat een kat met een gedilateerde cardiomyopathie dit heeft gekregen door een voedingsfout: ook hier zijn meer oorzaken mogelijk. Bij mensen is een puntmutatie beschreven die tot DCM leidt en ook ondervoeding van de (mensen)moeder tijdens de dracht, blijkt hartafwijkingen te kunnen geven, dit is o.a. gebleken door waarnemingen aan een aantal in 1945 in Nederland geboren mensen (na de hongerwinter).

    De meest voorkomende hartkwaal bij katten lijkt HCM te zijn, de hypertrofische vorm. Bij HCM is een deel van de hartwand verdikt, vaak de wand van de linkerkamer. Door deze verdikking, is er minder “plaats” voor bloed in dat deel van het hart en zal de effectiviteit van de werking het hart dus afnemen.Daarnaast wordt de effectiviteit van het hart vooral minder door een slechtere functie van de hartspiervezels. HCM kan veroorzaakt worden door externe factoren. Teveel aan schildklierhormoon (hyperthyroïdie) kan b.v. tot de verschijnselen van HCM leiden (Miyamoto 1998) maar dit teveel is door een bloedtest vast te stellen. Bovendien speelt dit probleem vaak pas, als de kat al wat ouder is (boven de 8 jaar). Liu en anderen (1984) hadden al gevallen beschreven van katten die overleden met hyperthyroïdie en HCM

    Dus er kunnen wel diverse oorzaken zijn voor HCM, HCM hoeft niet perse erfelijk bepaald te zijn maar bij HCM op jonge leeftijd, moet toch gedacht worden aan een genetisch defect.

    HOE MERKT U, DAT ER HARTPROBLEMEN ZIJN

    Een slecht werkend hart kan ervoor zorgen dat er vocht in de borstholte komt dat leidt tot benauwdheid. De kat kan minder en doet vermoedelijk ook minder, hoewel dit “luisteren" naar het eigen lichaam” wat mensen met hartklachten wordt aangeraden mogelijk bij de heel actieve rassen minder goed lukt. Er kan sprake zijn van een ondertemperatuur. De liespols kan onregelmatig of zwak zijn en is vaak te snel. Een gevaar van een slecht functionerend hart is het ontstaan van bloedstolsels (trombose) in een van de hartkamers. Dit stolsel kan spontaan losraken en in de bloedbaan terechtkomen. Een punt waar het vaak fout gaat is daar, waar de grote lichaamsader zich splits om de achterpoten in te gaan. Deze “zadeltrombose” geeft een verlamming aan een of beide achterpoten. Niet eten of veel braken wordt wel gezien. Maar een kat met HCM kan ook zonder symptomen zijn.

    Bij auscultatie (dus “luisteren” naar het hart) is er soms een hartruis of een snelle hartactie of een gallopritme. Auscultatie kan een manier zijn om hartproblemen op te sporen. Een goede dierenarts zal bij de jaarlijkse vaccinatie ook altijd een klein lichamelijk onderzoekje doen, zeker als u daarom vraagt. Vraag gewoon, of hij/zij even naar het hart luistert, u bent er toch en het kost niets meer. Geen hartruis garandeert niet, dat er niets aan de hand is en een hartruis bij vooral een jonge kat is niet meteen reden tot paniek. Hierbij moet nog worden opgemerkt dat een ruis bij kittens kan duiden op aangeboren hartafwijkingen (ook andere dan HCM) maar dat het ook kan optreden bij b1oedarmoede (anemie) en dat sommige ruisen geen betekenis hebben (en ook spontaan kunnen verdwijnen)!

    Auscultatie, het onderzoeken op het vóórkomen van een hartruis alleen is geen betrouwbare methode om HCM of DCM op te sporen. Er zijn katten met HCM en zonder hartruis. De enige betrouwbare methode is het maken van een echo door een daarvoor bevoegd specialist radioloog. Een hartruis kan door verschillende oorzaken komen en leidt meestal niet tot een diagnose. Verschillende verschijnselen duiden op HCM zoals verdikking van spierwand van de linkerkamer inclusief het spiergedeelte waar de hartkleppen aan vast zitten. De diagnose HCM wordt gesteld door uitsluiting van andere oorzaken van een verdikte hartwand.

    Een echocardiogram kan geen HCM vinden in katten die de ziekte wel hebben geërfd, maar nog te jong zijn om de ziekte te hebben ontwikkeld. Daarom is herhalen van de echo vaak zinvol.

    Als er eenmaal een trombose is geweest is dat vaak het begin van het einde. Met medicijnen is de kat in een aantal gevallen een tijd in leven te houden maar vaak blijft het niet bij één trombose. Een trombose hoeft natuurlijk niet door HCM te komen, maar meestal is dit wel zo. Als in een HCM familie een geval is van trombose, ga je gauw aan ook HCM denken, zelfs als dat niet onderzocht is. Vergelijk dit bv. met een jonge kat die het aan zijn nieren heeft en die afstamt van een kat die dood ging aan amyloidose. Iedereen zal denken, ook al is het niet onderzocht dat ook die kat met die nierkwaal amyloidose had (ik heb het nu over Abessijnen, waar amyloidose zich vaak uit door amyloid afzettingen in de nieren). Als een kat sterft aan nierfalen die verwant is aan een PKD lijder zal men vaak ook zonder nader onderzoek toch aan PKD denken.

    WAT MERKT DE KAT ER VAN

    Een kat met hartinsufficiëntie zal hier zeker hinder van ondervinden. Vochtophoping in de borstholte leidt tot moeilijk ademen. Één van de grootste complicaties van HCM is de vorming van trombose. Een bloedstolsel ontstaat in één van beide hartkamers en kan in het verloop van de ziekte spontaan loskomen. Dit stolsel blijft bij de kat meestal steken op het punt waar de grote lichaamsslagader zich splitst om in de achterpoten te gaan. Het gevolg is een plotselinge verlamming van de achterpoten, waarbij de dieren veel pijn kunnen hebben.

    SECTIE

    Wanneer een kat is overleden, trekken de spieren van het hart samen, waardoor de wand van het hart er dikker uitziet dan bij het levende dier en vlak na de dood. Het gewicht van het hart van een normale kat zal echter ongeveer 20 gram zijn, wanneer het hart meer dan 30 gram weegt is het een sterke aanwijzing voor HCM.

    ERFELIJKE AANLEG

    In Amerika wordt door Mark Kittleson, Kate Meurs en Wendy Ware van de Universiteit van California onderzoek gedaan naar HCM bij Maine Coon-katten van een kattenkoloniën van de universiteit. Zij hebben kunnen aantonen dat in die kolonie een erfelijke vorm van HCM voorkomt (Kittleson, 1993). De door hen gevonden wijze van overerving is autosomaal dominant met variabele expressie. In hun kolonie lijkt HCM met 100% penetrantie te vererven. Of dat “in het veld” ook zo is, is onzeker. Bij de mens zijn meerdere, dominant verervende vormen van HCM bekend. Meurs publiceerde in 1997 een artikel over HCM bij een groep verwante Amerikaanse kortharen. In totaal bekeek zij 27 katten waarvan er 15 aan HCM leden. Elk aangedaan dier had minstens 1 ouder met HCM. Ook hier werd HCM niet geslachtsgebonden bevonden, omdat de ziekte van vader op zoon over kon gaan. Dus ook binnen deze groep was sprake van autosomaal dominante vererving.

    Paring van lijder met lijder gaf in de kolonie van Kittleson: 2 niet-lijders, 4 lijders en 3 dode kittens (Kittleson, 1998). Hieruit trok hij de conclusie, dat HCM homozygoot lethaal is.

    Nederlandse Maine Coon-fokkers hebben te maken met een in feite kleine genenpool waarbij HCM soms een probleem is. HCM komt vermoedelijk bij alle kattenrassen wel eens voor. Er zijn misschien wel wat rasverschillen, maar het algemene beeld komt redelijk overeen. Op het ogenblik kan nog niet veel gezegd worden over het aantal HCM gevallen in verhouding tot de omvang van het ras.

    FREQUENTIE

    Er is tot nu toe nog weinig bekend in welke aantallen hartafwijkingen voorkomen. Hier speelt de omvang van het ras natuurlijk ook een rol. In een database, beheerd door twee Nederlandse Maine Coon-fokkers met in totaal bijna 23000 Maine Coons bevonden zich in 1999 61 katten met hartklachten of gestorven aan hartklachten. Van 67 katten is hen bekend dat ze goede echo's hebben waarop geen hartafwijkingen te zien zijn (Zie OP-boek: mooi èn gezond). Van andere rassen is vooralsnog nog veel minder bekend over de mate van voorkomen van HCM hoewel het lijkt of in elk geval ook een aantal “Oosterlingen” en Brits Kortharen getroffen zijn. In de literatuur over HCM wordt o.a. een nest van 5 rasloze katten genoemd (Kraus, 1999).

    TIJDSTIP VAN ONTSTAAN

    In veel gevallen is de erfelijke vorm van HCM bij de kat niet waarneembaar in het eerste levensjaar. Het wordt pas duidelijk in het tweede of derde jaar. Kittleson (1996) publiceerde wat cijfermateriaal en stelde dat HCM bij de dieren in zijn kolonie meestal waarneembaar wordt tussen de leeftijd van 1 en 4 jaar. Dieren uit een paring van 2 lijders hadden soms al ernstige HCM op een leeftijd van 6 maanden.

    Onderzoek heeft aangetoond dat bij Maine Coon-katers HCM duidelijk aanwezig zal zijn op een leeftijd van 2 jaar en bij poezen op een leeftijd van 3 jaar. Heeft een kat 2 ouders met HCM, dan zal deze meestal al een erge vorm van HCM hebben op de leeftijd van 6 maanden.

    EEN BESCHRIJVING VAN VOORKOMEN BINNEN EEN FAMILIE BRITS KORTHAREN.

    Hier volgt een zogenaamde case studie van de lotgevallen binnen een familie Brits kortharen. Namen worden hier niet genoemd (dat gebeurt in wetenschappelijke case studies in het algemeen niet), maar deze katten hebben wel degelijk echt bestaan. Eerst begin ik maar eens met een stamboom van een poesje met een hartruis.

    P=pa, M=ma, PP = vaders vader, MM= moeders moeder enz. Het dier xx is een dier dat twee keer in deze stamboom voorkomt: één keer aan vaders zijde en één keer aan moeders zijde. HCM+ betekent dat er via echografie HCM is vastgesteld. Trombo betekent dat het dier is overleden met een zadeltrombose.

    Het gaat hier om een jonge poes met een hartruis (geboren juli 2000) . De moeder van deze poes leeft nog wel, maar is HCM positief. Moeder moeder (MM) is vorig jaar overleden na twee keer een tromboembolie. Zij heeft overigens nooit een hartruis of een onregelmatige hartslag gehad.

    De vader van deze poes, die we als xx aanduiden is overleden op zesjarige leeftijd, de eigenaar die hem na castratie had dacht dat hij gevallen was want hij kon niet meer lopen en hij heeft nog een paar dagen geleefd. Deze mensen hadden eerder een halfbroer van dit dier van dezelfde vader. Die overleed op onverklaarbare wijze, mogelijk dus ook een hartstilstand.

    De vader van xx heeft (ook) een trombo-embolie gehad en was al overleden op 5 jarige leeftijd. Hij kon vrij naar buiten. Op een kwade dag kwam hij slepend met gedeeltelijk verlamde achterhand naar huis. De eigenaars dachten dat hij misschien aangereden was en brachten hem naar de dierenarts. Daar is hij 's-nachts overleden.

    Dan hebben we nog aan vaders zijde de grootvader van moeders kant: PMP die volgens de laatste eigenaar was overleden aan een hartaanval. PMP was een zoon van XX. Inmiddels zijn er minstens twee afstammelingen van dit dier overleden zijn aan HCM, embolie.

    De vader van het poesje met hartruis is misschien wel verdacht, maar kan niet gescand worden omdat de eigenaren dat niet willen.

    Dit poesje werd als enig kind geboren maar er waren drie ondefinieerbare “dingetjes” die best wel eens onvoldragen embryo’s zouden kunnen zijn. Het resultaat van HCM x HCM heeft statistisch 25% homozygoot HCM. Kittleson heeft een enkele paring beschreven tussen 2 HCM lijders en de conclusie getrokken dat bij zijn dieren HCM homozygoot lethaal is.

    5 Gen. Ext. Pedigree: brit HARTRUIS (poes 1,5 jaar)

    0 1 2 3 4 5 <- Generations –<<<<<

    +—- PP

    +—-|PA

    | | +—- Pxx: TROMBO

    | | +—-|xx:TROMBO **

    | | | +—- Mxx

    | | +—-|PMP overleden aan hartaanval ?

    | | | +—- MPMP

    | +—-|MP

    | +—- MMP

    |brit HARTRUIS

    | +—- PPM

    | +—-|PM

    | | +—- MPM

    +—-|MA HCM+

    | +—- Pxx: TROMBO

    | +—-|xx:TROMBO **

    | | +—- Mxx

    +—-|MM: TROMBO

    +—- MMM

    **= dezelfde kat

    Het lot van de katten binnen deze stamboom is wat betreft hartproblemen/trombose is zodanig dat het m.i. niet meer aan toeval kan worden toegeschreven dat zoveel problemen generaties na elkaar optreden op jonge leeftijd.

    Wat kan de gemeenschap het beste doen als men dit niet op zijn beloop wil laten?

    Ten eerste: uw fokdieren laten testen door een goede radioloog. Ten tweede: kennis is macht. Verzamel gegevens en centraliseer die.

    U kunt uw gegevens aan mij toesturen als u wilt bijdragen aan onderzoek over HCM bij Brits kortharen:

    A.L. Leipoldt

    EWW, afdeling evolutiebiologie

    Postbus 9516

    2300RA Leiden

    E-mail: Leipoldt@rulsfb.leidenuniv.nl

    Als u dat wilt, worden deze gegevens na anonieme verwerking gearchiveerd door de stichting Felissana.

    Verder lijkt het een goede zaak als er testdagen georganiseerd worden waarbij korting wordt gegeven op de testkosten.

    LITERATUURLIJST

    Kittleson M.D., P.D. Pion, Y. Mekhamer, 1993. Hypertrophic cardiomyopathy in a group of highly interrelated Maine Coon cats. J. Vet. Intern Med. 1993/7:117 (abstract).

    Kittleson, M.D., J.A. Kittleson, Y. Mekhamer, 1996. Development and progression of inherited hypertrophic cardiomyopathy in Maine Coon cats. J. Vet. Intern Med 1996/10:165 (abstract).

    Kittleson, M.D., K.M. Meurs, J.A. Kittleson, M. Munro,S.K. Liu & J.A.Towbin, 1998. Heritable characteristics, phenotypic expression and natural history of hypertrophic cardiomyopathy in Maine coon cats. J. Vet. Intern Med. 1998/12:198 (abstract).

    Kittleson MD, Meurs KM, Munro MJ, Kittleson JA, Liu SK, Pion PD, Towbin JA.

    Familial hypertrophic cardiomyopathy in maine coon cats: an animal

    model of human disease.

    Circulation 1999 Jun 22;99(24):3172-80

    Kraus MS, Calvert CA, Jacobs GJ.

    Hypertrophic cardiomyopathy in a litter of five mixed-breed cats.

    J Am Anim Hosp Assoc. 1999 Jul-Aug;35(4):293-6.

    Liu SK, Peterson ME, Fox PR.

    Hypertropic cardiomyopathy and hyperthyroidism in the cat.

    J Am Vet Med Assoc 1984 Jul 1;185(1):52-7

    Meurs, K.M., M.D. Kittleson, J.A. Towbin & W. Ware, 1997. Familial systolic anterior motion of the mitral valve and/or hypertrophic cardiomyopathy is apparently inherited as an autosomal dominant trait in a family of American shorthair cats. J. Vet. Intern Med. 1997/11:138 (abstract).

    Miller, M.S., 1995. Manuel of canine and feline cardiology, 2nd ed. ISBN 0-7216-5940-3. W.B. Saunders company, 1995.

    Miyamoto, T. & M. Kuwamura, 1998. A first feline case of cardiomyopathie associated with hyperthyroidism due to thyroid adenoma in Japan. Feline practice vol 26/5:6-9.

  • henny

    Ik heb deze mail ook gelezen op een andere lijst, daar zij wat reacties op geweest.

    Hierbij enkele citaten:

    Van recessieve HCM heb ik ook nog nooit gehoord.

    In het herfstnummer van het blad van de Rasclub Maine Coon verschijnt

    een samenvatting van Anneke Kuys (met dank aan Dr. Ingrid Putcuyps) over

    HCM. Hierin wordt veel informatie over dit onderwerp duidelijk en

    overzichtelijk op een rij gezet (met bronvermelding).

    Sinds enige tijd zet de Rasclub een selectie van de gepubliceerde

    artikels op de site van de Rasclub en ik neem aan dat dit t.z.t. ook

    voor dit artikel zal gelden.

    ============================================

    Elimineren van HCM is ontzettend belangrijk en elk dier dat HCM tekenen

    vertoont moet niet mee worden gefokt.

    Het is ook geen kwestie van 1x een HCM-test doen, maar blijven testen met je

    eigen fokdieren, dit kost geld dat weten we allemaal. Maar we willen toch

    graag voor zover als mogelijk HCM de wereld uithelpen.

    Ik denk ook dat het belangrijk is dat fokkers open naar elkaar blijven en

    ook de slechte HCM-resultaten moeten melden.

    =============================================

    Yolanda schreef:

    >>>>4) indien positief: prognose slecht (meestal leeft de kat

    >>>>nog enkele maanden, soms iets meer) en is slechts een

    >>>>druppel op de gloeiende plaat qua preventie

    Bij deze opmerking wil ik graag een kanttekening plaatsen dat het niet nodig

    hoeft te zijn dat een kat nog enkele maanden te leven heeft als HCM tijdig

    wordt ontdekt. Tegenwoordig zijn er medicijnen die met zeer goede resultaten

    worden gegeven. Er zijn gevallen bekend die al jaren lang met deze

    medicijnen een goed en vrolijk kattenleven hebben.

    ================================================

    >>>>>negatief was) maar nu, inmiddels met een aantal zeer goede ervaren

    >>>>>radiologen tussen het bestand van Dr. Pitcuyps in België tot

    >>>>>Dr. Schmidt

    >>>>>in Nederland die precies weten hoe HCM er uit ziet en die nu de

    >>>>>beschikking hebben over prima kleurendoppler apparatuur met prima

    >>>>>software die precies kan meten en berekenen wat voor dikte hartwand en

    >>>>>andere verhoudingen er hoort bij een kat van een bepaald gewicht en met

    >>>>>een bepaald formaat en grootte van hart.

    Dr. Ingrid Putcuyps vertelde mij kortgeleden dat er een voorbode van de

    eerste tekenen van HCM gezien kan worden met de moderne apparatuur van

    tegenwoordig.

    Zij kan met een speciale meting een beginnende waarde herkennen (beter kan

    ik het niet uitleggen aangezien ik geen specialist ben) waarop zij zal

    adviseren om de test binnen een half jaar te herhalen om eventuele

    veranderingen in de gaten te houden.

  • Ilja (webmaster)

    Ik ben toch blij te kunnen lezen dat HCM niet per se erfelijk hoeft te zijn. Precies wat ik al die tijd al roep. In hetzelfde stuk lees ik ook dat de scan bij jonge katten niet hoeft te garanderen dat die kat op oudere leeftijd geen HCM kan krijgen.

    Henny, we praten over hetzelfde… zucht….

    Verder mis de publicatiedatum van mw. Leipoldt en is de jongste literatuur waar naar verwezen wordt van 1998.

    Case-studies zeggen op zich niet zo veel. Ze kunnen een aanwijzing geven, of reden tot nader onderzoek. Van elke case kun je een studie maken. Het onderzoek van Kittleson betreft zo ver ik kan lezen 1 kolonie, waarin 27 katten zijn bekeken. Zegt mij niet zo veel als je bedenkt hoeveel katten er op de wereld rondlopen!

    Ik ben blij met dit artikel, voeg het graag toe aan mijn verzameling. Maar ben nog niet overtuigd. Daar heb ik meer voor nodig dan ‘waarschijnlijk’ en Kittleson. Noem me eigenwijs, maar zo ligt het voor mij.

  • Martin

    Inderdaad,eigenwijs,

    Je gaat in discusie met iemand met jarenlange ervaring en die dit zo maar niet uit haar duim zuigt.Als webmaster,weet ik,dat je berichten die tegen jouw visie ingaan kan verwijderen,je gaat er nog steeds vanuit,dat je wat betreft de kattenwereld,alles kan en mag zeggen.Dat vindt ik prima,maar kom dan met wel overwogen

    ideeen en begin niet met het thema,dat je zo graag alles wil weten.Want je commentaar slaat nergens op en alle artikelen die worden aangedragen,trek je in twijfel.Blijf als webmaster maar eens buiten de discusie,totdat je er wat meer vanaf weet.!!!

    Martin

  • Ilja (webmaster)

    Hallo Martin (naar ik aanneem de echtgenoot van Ria),

    Ik ga nergens tegen in. Ik vraag om de bewijzen. Je gaat er maar van uit dat ik zelf niet over informatie beschik. De informatie waar ik over beschik, en ik heb toch een heel aantal mensen (professionals) gesproken, geeft nog steeds aan dat hcm niet per se erfelijk hoeft te zijn (het kan dus wel, maar het hoeft niet per se) en dat een scan een momentopname is. De kat die op dat moment geen hcmbeeld vertoont is niet gegarandeert van een leven zonder hcm. Nogmaals, dit heb ik niet zelf verzonnen. Ik lees het zelfs terug in het artikel dat geplaatst is! Dus hoe kom je er bij dat ik er tegen in ga? Dat je het daar niet mee eens bent, is duidelijk en niet vreemd. Op de diverse kattenlijsten wordt regelmatig dezelfde discussie gehouden en ook dan blijken er meerdere standpunten te zijn.

    En ja, ik fok nog niet zo lang. Dat is geen geheim. Maar ik kan wel lezen en ik kan ook vragen stellen. En ik hou ook een eigen meningen over de diverse dingen er op na. En ik vraag om argumenten/bewijzen voordat ik die mening verander.

    Als webmaster verwijder ik geen berichten die tegen mijn visie in gaan. Er komen hier meer onderwerpen ter sprake waar ik niet op in ga, het mee eens ben, of juist niet. Wel verwijder ik die berichten als ik merk dat mensen persoonlijk gaan worden en met beschuldigingen komen die gebaseerd zijn op de persoon en niet op het onderwerp. Daar heb ik je prive ook over gemaild. Op het moment dat deze discussie daar ook naar toe gaat, zal ook deze thread verdwijnen.

    Als webmaster accepteer ik niet dat iemand in een kwaad daglicht gezet wordt. Of ik dat nu zelf ben of iemand anders. Als ik dat merk (of iemand stuurt een klacht in), verdwijnt de thread. Wie dat stelselmatig vol blijft houden, kan zelfs geweerd worden van het prikbord.

  • marina Louw

    Ik vind het hartstikke goed dat je even wacht. Snap ook niet dat een foktster gelijk een kitten aanbiedt.

    Ik heb zelf ook een Fip poesje gehad, helaas maar 9 maanden geworden.

    Vreselijk, ik dacht dat ze griep had ofzo maar bij de dierenarts was het al gelijk duidelijk nadat hij vocht had weggenomen.

    Gelukkig zijn onze andere katten allemaal bleven leven. Het is nu ongeveer 4 jaar geleden.

    En toch als ik kijk naar de foto's had ons poesje een ietwat andere blik.

    Misschien suggestie.

    Ik geloof dan ook heel erg dat stress absoluut niet goed.

    Toen de kittens 6 weken waren zijn ze meegegaan naar degene van de dekkater om ze te laten zien.

    Natuurlijk hartstikke stom om met een nest van 6 weken te slepen.

    Alle 6 de kittens zijn later aan Fip overleden. Dit doet de fokster dan ook nooit meer.

    Nu ligt er naast mij een klein heel licht blauw britskorthaar poesje te slapen. Zo lief je moet er niet aan denken ………………….

    Ik hoop dat je nooit meer hoeft mee te maken.

    Groetjes Marina

  • Priscilla

    Dank je wel Marina voor de reactie. Ik wist niet dat stress zo dodelijk kon zijn voor kittens. Kun je concluderen hoe eerder de kittens uit het nest gaan hoe schadelijker het is? Weet jij een manier dat de kittens zo min mogelijk stress ondervinden als ze naar hun nieuwe gaan? Wij hebben besloten om weer een nieuw kitten te nemen alleen het moet nog geboren worden. Het duurt nog meer dan drie maanden maar we willen ons nu al goed voorbereiden zodat we dit niet nog een keer hoeven mee te maken.

    groetjes Priscilla